....bigla siyang sumigaw... galit man ang kanyang puso, ang kaluluwa niya ay umiiyak. Bakat sa kanyang mukha ang matinding kawalan. Ang iwan ng katauhan... kalimutan ng tadhana. Ano nga ba naman ang kahahantungan ng kahit sino na makaranas ng kanyang kalbaryo. Ako ma'y mistulang nababaliw... naiiyak sa kanyang dinanas. Masakit ang maipit sa misteryo ng buhay na sinusundan ka hanggang sa huling hantungan. Kay hirap makita ng linya sa pagitan ng Pait at Tamis ng buhay. Isang maling yapak lang at ang lahat ay magbabago....
Posted by yabs on October 27, 2005 at 02:00 AM | Comments

Want to comment with Tabulas?. Please login.